De superintelligente Paloma heeft een beschouwende en kritische instelling. Turend via haar videocamera observeert ze haar dagelijks leven met de volwassenen die ze om zich heen heeft. Paloma vindt het allemaal maar behoorlijk suf en ze levert op droogkomische en parmantige toon cynisch commentaar op alles wat ze op het scherm van haar camera ziet. Haar voorlopige conclusie: het leven is kennelijk niet de moeite waard. Daarom vat ze het plan op om op haar twaalfde verjaardag, over een half jaar, zelfmoord te plegen. Is het spel? Is het haar ernst? In elk geval wil ze het halve jaar dat ze zichzelf nog gegeven heeft gebruiken om te bekijken of er misschien toch nog iets de moeite waard te ontdekken valt in het leven. Verrassende ontmoetingen met bewoners op twee andere verdiepingen veranderen Paloma's kijk op het leven. Treurig en komisch tegelijk!
De twaalfjarige Garance le Guillermic speelt de rol van het meise Paloma op een verrassend natuurlijke manier.
Ter informatie: het Franse woord 'hérisson' betekent in het Nederlands 'egel'.
Land: Frankrijk, Italië 2009
Speelduur: 100 minuten (geen pauze)
Regie en cast: Mona Achache, met: Garance Le Guillermic, Josiane Balasko, Togo Igawa, Anne Brochet, Ariane Ascaride, Wladimir Yordanoff
Genre: komedie, drama
Prijs: 'Le Hérisson' won in 2009 de Film en Literatuuraward op het Vlissingse internationale filmfestival 'Film by te Sea' (lees het juryrapport)
Pers-citaten:
'Een visueel rijke film.' (NRC)
'Een ode aan het leven.' (Juryrapport)
Extra informatie: het is de verfilming van de best seller 'Elegant als een egel' (Franse titel: L'élégance du hérisson), geschreven door de Franse filosofe Muriel Barbery
De weduwnaar Lionel heeft zijn dochter Josephine alleen opgevoed. Hun relatie is nu zo hecht dat ze wel een stel lijken; ze zorgen voor elkaar alsof ze alle tijd in de wereld hebben. Maar Lionel beseft dat zijn taak er bijna op zit en dat hij Josephine duidelijk moet maken haar eigen weg te gaan en hem te verlaten. Elkaar vasthouden of loslaten en zich binden aan anderen, het is deze twijfel waar de film over gaat.
Land: Frankrijk, Duitsland 2008
Speelduur: 100 minuten (geen pauze)
Regie en cast: Claire Denis, met Alex Descas, Mati Diop, Grégoire Colin, Nicole Dogue, Julieth Mars en Ingrid Caven
Genre: drama
Extra informatie: Regisseur Claire Denis, leerling van Jacques Rivette, Jim Jarmusch en Wim Wenders, geldt als een van de interessantste Franse regisseurs. Haar werk wordt beïnvloed door muziek en beeldende kunst en beeld is in haar films belangrijker dan de dialogen. Ze debuteerde in 1988 met de bekende film 'Chocolat', waarna ze vele films maakte, waaronder 'Nénette et Boni uit 1996, die we januari vorig jaar hebben vertoond.
Pers-citaat:'Het knapst is de manier waarop Denis haar personages tot in de ziel weet te portretteren met een terloops gevangen blik. Het maakt haar film tot een ongekend intiem drama.' (Volkskrant)
'Vanaf de openingsbeelden, waarin een trein in een hypnotiserend ritme over de rails glijdt, voorziet Denis haar verhaal van een betoverende sfeer.' (Volkskrant)
Officiële website
Website distributeur Nederland
Recenties: cinema.nl – fransefilm.nl – NRC – Parool – Trouw – Volkskrant
Regisseur Claire Denis: cinema.nl – video-interview – Volkskrant – Senses of Cinema (2002, Engels) – Guardian (Engels)
Prachtig kostuumdrama, spelend in Londen, 1818, over de geheime romance tussen de drieëntwintigjarige Engelse dichter John Keats en zijn buurmeisje Fanny Brawne van achttien. Aanvankelijk vind Keats de kledingontwerpster Fanny maar een aanstellerig modepopje, maar geleidelijk aan, als zij oprecht geïnteresseerd blijkt te zijn in zijn gedichten, begint hij haar onweerstaanbaar te vinden – en zij hem. Berooid als hij is kan Keats zich geen huwelijk veroorloven. Het gevolg is een romantische liefde vol obsessief onvervuld verlangen (het verhaal speelt in het negentiende-eeuwse superpreutse Engeland). Of, duidelijker, 'Jane Campion ... presenteert de historische liefdesgeschiedenis als een intense, verpletterende romance tussen twee mensen, die elkaar de kleren van het lijf zouden willen scheuren, maar zijn veroordeeld tot een nauwelijks te dragen kuisheid.' (Parool). De onmogelijke liefdesgeschiedenis eindigt wanneer Keats op 25-jarige leeftijd tragische sterft aan tuberculose.
Niet alleen de kostuums zijn schitterend, ook de Engelse natuur in de verschillende seizoenen zijn bijzonder fraai.
Regisseur Jane Campion is bekend van de met drie Oscars bekroonde film 'The Piano' uit 1993.
Land: Groot-Brittannië, Australië, Frankrijk
Speelduur: 119 minuten (er is een pauze)
Regie en cast: Jane Campion, met: Abbie Cornish, Ben Whishaw, Paul Schneider, Thomas Sangster, Kerry Fox en Samuel Barnett
Genre: drama, romantiek
Pers-citaten:
'Bright Star is een magnifiek gefotografeerd kostuumdrama ... vertolkt door uitstekende acteurs.' (NRC)
'Een ode aan het verlangen.' (Trouw)
Recensies: NRC – Parool – Trouw
De regisseur: Interview Jane Campion (NRC) – Jane Campion (filmfocus.nl) – Bright Star (cinema.nl) – interview (Volkskrant)
Gered door idool ...
Komedie van Ken Loach over depressieve postbode, die met hulp van zijn idool de voetballer Eric Cantona zijn leven weer op de rails krijgt. Eric Bishop, een postbode uit Manchester, zit in de put. Zijn stiefzonen zijn betrokken bij allerlei duistere zaakjes, zijn dochter vindt hem een loser en zijn liefdesleven stelt niets voor. Op een avond richt Eric zich tot die andere Eric – voetbalheld Cantona dus – die hem vanaf een poster in zijn kamer aanstaart. Wat zou deze grootste speler van Manchester United doen als hij in zijn schoenen zou staan? Eric is ervan overtuigd dat ‘King’ Cantona hem kan helpen zijn leven weer op de rails te krijgen.
Voetbal speelt zeker een rol in de film, maar toch is het géén voetbalfilm en je hoeft dan ook geen voetballiefhebber te zijn om de film te kunnen waarderen.
Hoe ver moet je reizen, welke gevaren moet je onder ogen zien ....
om aan je lusten te ontsnappen?
David Lurie (gespeeld door John Malkovich), professor aan de universiteit van Kaapstad, Zuid-Afrika, heeft een van zijn vele affaires. Dit keer met een studente die college bij hem volgt – een gekleurde studente. Als de affaire aan het licht komt komt valt Lurie in ongenade en wordt hij ontslagen. Lurie vertrekt naar de afgelegen boerderij van zijn dochter, waar hij geconfronteerd wordt met de gewelddadige kant van de Zuid-Afrikaanse samenleving.
De blanke Zuid-Afrikaan James Gregor beschouwt zijn zwarte landgenoten als een minderwaardig soort mensen. Opgegroeid op een boerderij in Transkei, leerde hij al jong de taal Xhosa door de omgang met zijn zwarte vriend Bafana. Hierdoor is hij de aangewezen persoon om Mandela en diens strijdmakkers voor de vrijheid te bewaken op het beruchte gevangeniseiland Robbeneiland. Hij kent immers de taal en kan dus mooi hun gesprekken in de gaten houden. Dit plan pakt echter omgekeerd uit. In de loop van de twintig jaar waarin zij met elkaar te maken hebben, groeit er een band tussen de twee mannen, ondanks het feit dat de gevangenbewaarder bkank is en de gevangene een donkere huidskleur heeft. Hierdoor verschuift de loyaliteit van Gregor van trouw aan het racistische bewind in de richting van sympatie voor de vrijheidsstrijd van de zwarte Zuid-Afrikanen. Dit blijft niet zonder gevolgen voor het leven van zijn gezin
Nelson Mandela, de leider van het ANC ('African National Congress', de beweding van zwarte vrijheidsstrijders) verklaarde tijdens zijn proces in 1964, dat de strijd voor vrijheid in Zuid-Afrika een idaal was waarvoor hij bereid was te sterven. Hij werd niet ter dood veroordeeld, maar kreeg een levenslange gevangenisstraf opgelegd. Deze straf zat hij grotendeels uit op Robbeneiland, waar hij uitgroeide tot het symbool voor de wereldwijde anti-apartheidsbeweging. In 1990 was de internationale druk op de Zuid-Afrikaanse regering zo groot geworden dat Mandela uiteindelijk werd vrijgelaten. Nog steeds trouw aan de zaak trok de charismatische leider onmiddelijk naar het ANC-hoofdkwartier in Kaapstad.
Via de film maakt u kennis met de oorsprong van het merk Chanel, het beroemdste mode-imperium ter wereld. We volgen Gabrielle Chanel, onder de naam 'Coco' (haar artistennaam als goedkope barzangers), in haar moeilijke jaren als berooide jonge vrouw vechtend voor een plaats in de samenleving. We zien hoe ze zich als maitresse laat betalen, waardoor ze in staat is haar droom waar te maken. Met haar ontmoeten we de mannen in haar leven en uiteindelijk haar geliefde. De film vertelt Coco's levensverhaal in de jaren voordat ze wereldberoemd werd. We zien haar de indrukken verzamelen die van invloed waren op haar ontwerpstijl – in het weeshuis waar ze als klein kind door haar vader wordt achtergelaten, bij het cabaret en tenslotte in de elitaire kringen waar ze via haar amoureuze avonturen in verzeild raakt.
Chanel bracht een omwenteling teweeg in het beeld van de vrouw. Volgens haar hadden de mode-ontwerpers helemaal uit het oog verloren dat er ook nog vrouwen in hun ontwerpen moesten passen. Vrouwen zaten gevangen in knellende kleding die hun bewegingsvrijheid sterk inperkte. Chanel bevrijdde de vrouw van het korset, maakte haar rokken korter, liet vrouwen broeken dragen en stak ze in jasjes, ontleend aan het mannenkolbert maar herontworpen tot elegante en comfortabele, vrijheid onderstrepende kledingstukken. Deze mode sloot perfect aan bij de levensstijl van een nieuwe generatie jonge vrouwen begin twintiger jaren van de vorige eeuw, die uit de rol van mooie, bewonderde maar passieve pop stapten en zichzelf ontplooiden, die zelf achter het stuur van de auto kropen, sigaretten rookten en zich in het nachtleven stortten – het was de tijd van de Charleston dans.
Het verhaal van Coco's boeiende leven wordt ingetogen en stijlvol verteld en de beelden zijn mooi om naar te kijken.
Hoofdrolspeelster Audrey Tautou (misschien kent u haar van 'The Davinci Code') is uitstekend gecast: ze heeft een identieke gestalte en dezelfde uitstraling als de echte Coco Chanel.
In het kort: Gebaseerd op een waar verhaal volgt de film de ontwikkeling van de 'zwarte' Sandra Laing, geboren uit blanke ouders. We volgen de strijd van haar vader tegen de autoriteiten van het apartheidsregime en de zoektocht die Sandra zelf maakt naar haar eigen bestemming in de turbulente Zuid-Afrikaanse samenleving.
Zuid-Afrika, jaren ’50, de hoogtijdagen van de Zuid-Afrikaanse 'apartheid'. Sandra Laing is een meisje met een bruine huidskleur en kroeshaar dat door een genetische gril van de natuur geboren wordt uit twee 'Afrikaner' ouders: blanke Zuid-Afrikanen van West-Europese afstamming. Geen vuiltje aan de lucht in het gezin, ze krijgt er een liefdevolle opvoeding. Maar de dag dat ze op tienjarige leeftijd naar een 'whites only' school gaat, verandert haar leven blijvend. Ze wordt er met de nek aangekeken: als kind van blanke ouders staat ze geregistreerd als 'blank' maar ze ziet er duidelijk 'zwart' uit. Door toedoen van de schoolleiding wordt haar registratie als 'blanke' veranderd in 'zwart'. Haar racistische vader, extra verbitterd door de speculaties dat zijn vrouw 'kennelijk' een vluchtige ontmoeting met een zwarte man moet hebben gehad, bindt vervolgens de strijd aanbindt met de officiële instanties. Niet voor gelijke behandeling van zijn 'zwarte' dochter, maar om haar weer als 'blank' geregistreerd te krijgen. En hiermee begint voor Sandra een jarenlange hartverscheurende en moeizame weg om haar definitieve plaats te vinden in de turbulente Zuid-Afrikaanse maatschappij ('was Mandela maar onze president geweest toen ik geboren werd' verzucht Sandra in de film). Eerst als onderwerp van het gevecht van haar vader, maar geleidelijk aan steeds zelfstandiger in de eigen zoektocht naar haar bestemming.
Gebaseerd op ware feiten is Skin 'een van de meest bizarre voorbeelden van raciaal onrecht onder apartheid', schrijft het gezaghebbende filmtijdschrift Variety.
Een ontroerende film, met overtuigende vertolkingen van Sophie Okonedo als Sandra en Sam Neill als haar vader.
Kom ook naar de literaire inleiding om 10:30 uur!
Alle vier hebben ze hun eigen redenen om te emigreren naar Nieuw-Zeeland
In het kort: Drie jonge meiden Ada, Marjorie en Esther en de ongebonden, ambitieuze Frank emigreren begin jaren vijftig van de vorige eeuw naar Nieuw zeeland. De film vertelt het verhaal van één man en drie sterke vrouwen die onlosmakelijk met elkaar verbonden raken. Een film over het leven en de grote keuzes die je soms moet maken om geluk te vinden.
Het Nederland van na de Tweede Wereldoorlog had veel jonge mensen weinig te bieden. Om te ontsnappen aan het benauwende klimaat emigreren Marjorie, Ada en Esther in 1953 naar Nieuw-Zeeland. Vervuld van dromen en met verlangen naar liefde, geluk en succes reizen ze hun verloofdes achterna om een beter leven op te bouwen. Aan boord van de vlucht ontmoeten de drie meiden de jonge avonturier Frank, die fortuin hoopt te maken als wijnboer. Hij is aantrekkelijk en interessanter dan hun Nederlandse verloofdes, maar vooral: een vrij man. Ieder voor zich voelen de vrouwen zich tot hem aangetrokken - zonder te kunnen weten dat de ontmoeting in het vliegtuig grote gevolgen zal hebben voor de rest van hun nieuwe leven. Hun levens zullen altijd verbonden blijven.
De titel van de film verwijst naar de laatste grote vliegrace, in 1953 van Londen naar Christchurch, Nieuw Zeeland. De KLM won de race (voor de liefhebber: met een DC-6), met 64 passagiers aan boord, onder wie 29 vrouwelijke emigranten die hun verloofden dan wel kersverse echtgenoten achterna reisden. Vandaar dat deze vlucht de bijnaam 'bruidsvlucht' kreeg.
De titelsong is van Ilse de Lange.
Samenwerkingsproject Bibliotheek en Cine-Utopia
Geïnteresseerden kunnen om 10:30 uur een literaire inleiding van ongeveer 20 minuten bijwonen.
Na een korte pauze vertonen we om 11:00 uur de film.
In het kort: Psychologische thriller over een man die aan slapeloosheid lijdt en wiens leven langzaam verandert in een nachtmerrie.
Regisseur Brad Anderson krijgt het voor elkaar om de toeschouwers anderhalf uur met allerlei vraagtekens te laten zitten en ze daarna plotseling te verrassen.